محققان به این نتیجه رسیده‌اند که مغز افراد چاق تا ۱۰ سال پیرتر از مغز افرادی است که هیکلی معمولی و لاغرتر دارند. با دیجی لند|Digiland همراه باشید تا با نتایج جدید در مورد رابطه‌ی ظاهر فیزیکی و پیر شدن مغز اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
محققان به نشانه‌هایی دست یافته‌اند که نشان می‌دهند مغز افراد میان سال و دارای اضافه وزن ماده‌ی سفید رنگ یکسانی نسبت به افراد لاغر و ۱۰ سال پیرتر از خود دارند؛ ماده‌ی سفید رنگ وظیفه‌ی ارتباط بین بخش‌های مختلف مغز را برقرار می‌کند. می‌توان نتیجه گرفت که وزن نقش مهمی در پیر شدن مغز فرد ایفا می‌کند و در نهایت باعث سرعت گرفتن کاهش اندازه‌ی مغز نسبت به افراد متناسب می‌شود.
لیزا رونان یکی از اعضای تیم تحقیقاتی و عضو دانشگاه کمریج در مورد این تحقیق می‌گوید:
به طور طبیعی با افزایش سن اندازه‌ی مغز هم کاهش پیدا می‌کند، اما در مورد افراد چاق کاهش ماده‌ی سفید رنگ سرعت بیشتری دارد. خیلی مطمئن نیستیم که آیا چاقی باعث به وجود آمدن این پدیده در فرد می‌شود یا چاقی نتیجه‌ی فعالیت‌های مغز است.
جامعه‌ی آماری مورد تحقیق متشکل از ۵۲۷ فرد در بازه‌ی سنی ۲۰ تا ۸۷ سال است که اعضای آن بر اساس شاخص BMI در دسته‌های چاق و متناسب تقسیم‌بندی شده‌اند؛ شاخص توده‌ی بدنی سلامت وزنی فرد را با معیار‌های وزن و قد اندازه‌گیری می‌کند.
با مقایسه‌ی ماده‌ی سفید در مغز اعضای گروه، محققان مورد جالبی را مشاهده کردند. مغز افراد چاق تا ۱۰ سال پیرتر از افراد متناسب بود. به بیانی دیگر مغز یک فرد ۵۰ ساله دارای اضافه وزن به اندازه‌ی یک فرد ۶۰ ساله اما با هیکلی لاغر ماده‌ی سفید رنگ دارد.
با این حال با گرفتن آزمون‌های سنجش هوش و IQ، نشانه‌ای از تفاوت میان افراد چاق و لاغر نیست. کاهش ماده‌ی سفید در اعضای میان سال اتفاق افتاده و حتی این مورد در بین افراد جوان‌تر با اضافه وزن دیده نشده است.
عضو تیم تحقیقاتی اضافه می‌کند:
با نسل میان سالی طرف هستیم که روز به روز چاق‌تر می‌شود. بنابراین بررسی و پیدا کردن رابطه‌ی بین چاقی و فعالیت مغز اهمیت بالایی دارد. کاهش ماده‌ی سفید در مغز تنها در افراد میان سال مشاهده شده است و این امکان وجود دارد که در این بازه‌ی سنی فرد آسیب‌پذیرتر باشد. از طرفی دیگر نمی‌دانیم که آیا این رابطه با کاهش وزن به طور عکس نیز اتفاق می‌افتد؟
تحقیقات ما باید در این زمینه ادامه یابد و نشانه‌های بیشتری در مورد رابطه‌ی چاقی و ماده‌ی سفید مغز پیدا کنیم. به نظر می‌رسد شاخص BMI در این زمینه به خوبی عمل نمی‌کند و یک سری از فاکتور‌ها را نادیده می‌گیرد.
با این حال تحقیقات زیادی در مورد رابطه‌ی سبک زندگی و فعالیت مغز صورت گرفته است. چندی پیش نتایج یک تحقیق علمی نشان داد که ۴۰ ساعت کار در هفته تاثیرات مخربی بر مغز و کاهش فعالیت‌های مغزی در افراد بالای ۴۰ سال دارد. نکته‌ی جالب این تحقیق در مورد افرادی است که کمتر از ۲۵ ساعت در هفته کار می‌کنند؛ این افراد نیز در معرض کاهش فعالیت‌های مغزی قرار دارند. بنابراین بازه‌ی زمانی ۲۵ تا ۳۰ ساعت کار هفتگی زمانی ایده آل برای سلامت مغزی هر فرد به حساب می‌آید.
